adult zone
“ด—เดี๋ยว...เดี๋ยวก่อน!..ฮื่อ..ย—หยุด..หย—อ๊ะ!” เรียวปากเล็กเริ่มขยับเพื่อจะบอกให้คนที่อยู่ด้านบนร่างกายตัวเองหยุดการกระทำที่ทำอยู่เดี๋ยวนี้แต่ก็ไม่อาจทำได้เพราะทันทีที่ตัวเองเปิดปากพูดออกไปความวาบหวามที่ได้รับมาจากการโดนสัมผัสร่างกายในวิธีที่แปลกๆไปและไม่คุ้นชินก็ทำเอาให้คนตัวเล็กต้องพูดติดๆขัดๆแทบไม่เป็นภาษา ก่อนสุดท้ายแล้วจะเผลอหวีดร้องออกมาเมื่อโดนจับขย้ำเข้าที่บริเวณบั้นท้ายเต็มๆ
ร่างเล็กๆ เริ่มสั่นเทามากขึ้นกว่าเดิม พร้อมแววตาก็เริ่มสั่นไหวไปมาเพราะความหวาดกลัวที่ก่อตัวขึ้นมาภายในเวลาอันรวดเร็ว
"อ๊ะ!..ค—คุณ..ผม...ผมไม่..อึก..." จากที่ร่างกายเคยมัวเมาไปกับสัมผัสในตอนนี้มันกลับเริ่มปฏิเสธแล้ว มือเล็กๆทั้งสองข้างถูกยกขึ้นมาก่อนจะพยายามดันร่างคนที่อยู่ด้านบนร่างกายตัวเองออกไป
“คุณ!..หยุด...หยุดเดี๋ยวนี้..อ..อ๊ะ! ..ผม—อึก..ผม..“
"คุณไม่เคยเหรอครับ ไม่ต้องกลัวนะไม่เจ็บหรอก"
"ม—ไม่ใช่..ไม่ใช่ครั้งแรก...ฮื่อ..ต—แต่ผม...ม..ไม่ใช่...ผมไม่ใช่รับ" พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเช่นเดียวกับร่างกายที่สั่นไม่แพ้กันเพราะเกิดจากความหวาดกลัวผสมปนเปกับความเสียวซ่านและแรงอารมณ์ที่เกิดจากการโดนบีบเค้นตามร่างกาย มือเล็กๆของคนตัวเล็กยังคงพยายามดันร่างกายของคนด้านบนออกไปอย่างไม่ยอมแพ้ แต่ไม่ว่าจะออกแรงดันมากแค่ไหนก็เหมือนว่าร่างกายของคนด้านบนไม่เคยขยับเขยื้อนเลยสักนิด ก่อนที่สุดท้ายแล้วคนตัวเล็กจะต้องเผลอแอ่นร่างกายขึ้นอย่างเผลอไผลยามมือหน้าข้างนึงที่เคยบีบคลึงไปตามสะโพกเริ่มจะมาเล่นสนุกกับแนวไขกระดูกสันหลังของตัวเองแทนแล้ว
"จริงเหรอครับ... อย่าบอกนะว่าตอนแรกคุณตั้งใจจะเอาไอ้อันนั้นของคุณเข้ามาในร่างกายของผมน่ะ..อา..ไม่ตลกไปหน่อยเหรอไง” เจ้าของเสียงทุ้มพูดพร้อมกับหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อคิดว่าตัวเองโดนคนตัวเล็กคนนี้มองว่าเป็นพวกประเภทที่เป็นฝ่ายรับไปเสียได้ มือหนายังคงเฝ้าบีบๆคลำๆไปตามร่างกายที่สั่นระริกอยู่ใต้ร่างของตัวเองอย่างนึกสนุก
“หยุด...ฮื่อ..ย—หยุดสิ..”
“ไม่คิดอยากจะลองเป็นรับดูหน่อยเหรอครับ ผมว่าคุณน่ะเหมาะที่จะนอนครางใต้ร่างคนอื่นมากกว่าอีกนะ”
“ม..ไม่เอ—อ๊า!”
เมื่ออยู่ดีๆ ปลายนิ้วเรียวที่เคยไต่ไปตามแนวกระดูกสันหลังได้ไต่ระดับไล่ลงต่ำไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็ไปจ่ออยู่ตรงช่องทางนั้นก่อนจะผลุบหายเข้าไปเสียงแหบห้าวก็หวีดร้องออกมาผิดคีย์แทบทันที
สำหรับคนที่ไม่เคยโดนรุกล้ำช่องทางนี้มาก่อนอย่างมินยุนกิมันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ทำให้เจ็บจนน้ำตาแทบไหล และเหมือนร่างทั้งร่างมันไร้เรี่ยวแรงไปหมด มือเล็กที่เคยใช้ดันร่างของคนด้านบนออกไปในตอนแรกในตอนนี้มันเริ่มปัดป่ายไปมั่วหมดแล้ว ใบหน้าที่รื้นชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อได้แต่สะบัดส่ายไปมาก่อนสุดท้ายเสียงครางจะดังลั่นออกมาจากเรียวปากยามนิ้วที่สอดเข้าไปในช่องทางนั้นเริ่มขยับอย่างต้องการจะสำรวจช่องทาง
“เจ็บ..ผมเจ็บ..คุณหยุ—อึก...” เสียงปฏิเสธดังออกมาก่อนร่างเล็กจะผวาไปทั้งตัวเมื่ออยู่ดีๆ จำนวนนิ้วก็เพิ่มขึ้นเป็นสองโดยไม่ทันตั้งตัว ได้แต่ยื่นมือไปโอบกอดรอบลำคอหนาเอาไว้พร้อมทั้งน้ำใสๆก็เริ่มที่จะไหลรินออกมาจากตาเพราะความเจ็บที่กำลังเล่นงานร่างกายตัวเองอยู่
"อ๊ะ! ค—คุณ..ฮื่อ..หยุดเถอะ..ขอร้อง...ผมกลัว.."
“ไม่ต้องกลัวนะครับ.. ผ่อนคลายนะ” เสียงทุ้มพูดบอกออกมาก่อนจะใช้ริมฝีปากจูบไปที่กกหูของคนตัวเล็กเบาๆ อย่างต้องการจะให้คนตัวเล็กรู้สึกผ่อนคลายดังที่ตัวเองได้บอก ในขณะที่ยังคงพยายามเพิ่มนิ้วเข้าไปเปิดช่องทางมากขึ้นเรื่อยๆจนกลายเป็นสามนิ้วในที่สุด
“ม—ไม่..ไม่เอา..ไม่—อ๊า!..คุณ..ตรง..ฮื่อ..ตรงนั้น” เสียงแหบห้าวที่มันสั่นเครือเพราะแรงอารมณ์ยังคงพยายามพูดจาปฏิเสธออกมาไม่ยอมหยุด จนสุดท้ายแล้วหลังจากที่พยายามปฏิเสธอยู่นาน อยู่ดีๆก้านนิ้วเรียวของคนด้านบนก็ดันไปพบเข้ากับจุดกระสันในร่างกายเสียก่อน ทำให้คนที่กำลังโดนรุกล้ำร่างกายในเวลานี้อย่างยุนกิต้องเผลอหวีดร้องออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ฟันคมซี่เล็กถูกขบกัดไปที่ริมฝีปากบางพร้อมหัวคิ้วเรียวก็ถูกมุ่นเข้าหากันยุ่งเหยิง ใบหน้าหวานเริ่มสะบัดส่ายไปมาอย่างต้องการจะพยายามสะกัดกั้นอารมณ์เสียวซ่านที่กำลังเกิด เพราะว่าทันทีที่ตัวเองพูดออกไปแบบนั้นแล้วปลายนิ้วเรียวก็เริ่มขยับย้ำซ้ำที่จุดนั้นที่สร้างความกระสันให้กับร่างกายของตัวเองไม่ยอมหยุดเลย
ริมฝีปากของคนด้านบนเริ่มระดมจูบไปทั่วทั้งกรอบหน้าหวานอย่างต้องการจะปลอบประโลม ก่อนสุดท้ายแล้วเสียงหวีดร้องจะดังขึ้นมาเสียงหลงเมื่ออยู่ดีๆ ก้านนิ้วเรียวก็ถูกถอดถอนออกไปจนหมดและยังไม่ทันที่คนตัวเล็กจะสามารถประคองสติและทบทวนเหตุการณ์อะไร อยู่ดีๆ เสียงหวีดร้องที่มันฟังดูทรมานก็ดังขึ้นมาเสียก่อน ใบหน้าหวานต้องเบะลง พร้อมทั้งหยดน้ำใสๆก็ไหลรินออกมาไม่ยอมหยุด มินยุนกิรู้สึกได้ถึงการฉีดขาดจากช่องทางด้านหลังของตัวเอง ได้แต่เชิดหน้าขึ้นช้าๆ ยามใบหน้าของคนที่กำลังกระทำการอุกอาจและจาบจ้วงกับร่างกายของตัวเองอยู่ในขณะนี้จะเริ่มซุกไซร้และคลอเคลียมาตามซอกคอ ความเจ็บยังคงเล่นงานต่อเนื่องในตอนที่ริมฝีปากร้อนได้ดูดดึงและกดจูบย้ำๆลงมาที่ซอกคอของตัวเองจนเกิดเป็นรอย
สองแขนที่เคยโอบกอดรอบลำคอหนาเอาไว้ถูกคลายออกช้าๆ และจากที่ตอนแรกมือเล็กตั้งใจจะใช้มาดันร่างของคนด้านบนออกแต่ก็กลายเป็นมันถูกใช้มาจิกเล็บลงไปที่ลาดไหล่หนาแทน
เสียงครางเริ่มดังออกมาแผ่วๆจากริมฝีปากบางยามที่คนด้านบนเริ่มจะขยับร่างกายเล็กน้อย ริมฝีปากบางถูกกัดเอาไว้จนมันห้อไปด้วยเลือดเพราะในตอนนี้แรงอารมณ์มากมายกำลังถาโถมเข้ามาไม่ยอมหยุด
“คุณ...อา...ช-ช้า..ช้า..” อยากจะพูดบอกออกมาแต่เพราะความวาบหวามที่เกิดกับร่างกายทำเอายุนกิรู้สึกพูดไม่ออก ค่อยๆขยับเคลื่อนมือกลับไปโอบกอดรอบลำคอหนาไว้เหมือนเดิมในขณะที่กรอบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยเหงื่อจะซบลงไปที่ลาดไหล่นั้นช้าๆ
เพราะช่องทางที่ไม่เคยโดนรุกล้ำมาก่อนยามต้องโดนรุกล้ำแบบนี้มันจึงฉีกขาดเป็นธรรมดา เลือดสีสดค่อยๆไหลรินออกมาเปรอะเปื้อนไปตามต้นขาขาวเนียน
และตัวเจ้าของต้นขาขาวเนียนอย่างมินยุนกิในตอนนี้ก็กำลังรู้สึกหัวหมุนไปหมด ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเมาเหล้าหรือเมาอะไรกันแน่ การสอดประสานมันเป็นไปอย่างเชื่องช้าจนแทบขาดใจแต่นั่นก็ทำให้ยุนกิรู้สึกดีแปลกๆ แบบทีไม่เคยรู้สึกมาก่อน ริมฝีปากบางยังคงอ้าเผยอออกเพื่อเปล่งเสียงครางร้องที่แสนทรมานแล้วก็สุขสมออกมาไม่ขาดสาย
เขาเพิ่งจะเข้าใจตอนนี้ว่าความรู้สึกของคนที่โดนเอาของแบบนี้สอดใส่เข้ามาในร่างกายมันรู้สึกยังไง.
มันรู้สึกดี..
เลือดที่ไหลซึมออกมาเหมือนจะยิ่งช่วยในการหล่อลื่นให้การขยับไม่เป็นไปอย่างฝืดเคืองเข้าไปใหญ่ การสอดประสานมันยังคงเป็นไปอย่างเชื่องช้าเรื่อยๆ ก่อนที่ยุนกิจะรู้สึกได้ว่าบางทีอารมณ์ของคนๆนี้คงใกล้จะไปถึงจุดสิ้นสุดแล้วการสอดประสานจึงเริ่มรุนแรงขึ้นราวกับพยายามเร่งจังหวะ และก่อนที่อยู่ดีๆ จากที่เสียงครางมันเคยดังแผ่วๆในตอนแรกมันจะดังลั่นออกมาผิดคีย์เมื่ออยู่ดีๆ มือหนาๆที่มันแสนอุ่นของคนที่สอดประสานกับร่างกายของยุนกิในขณะนี้จะเลื่อนมาจับตรงส่วนนั้นของร่างกายคนตัวเล็กเอาไว้และเริ่มลงรูดรั้งไปตามจังหวะการกระแทกสอดประสานของตัวเอง
เสียงหวานครางลั่นออกมาอย่างไพเราะหู พร้อมเหงื่อเม็ดเล็กๆก็ผุดขึ้นมาเต็มใบหน้าไปหมด ก่อนที่สุดท้ายหลังจากที่ทนอึดอัดและทรมานมานานในที่สุดความอึดอัดและทรมานนี้ก็ต้องสิ้นสุดลงเมื่อแรงอารมณ์ของคนทั้งคู่ได้พาชักนำกันมาจนถึงจุดสูงสุด
มินยุนกิถึงกับหอบหายใจออกด้วยความเหน็ดเหนื่อยในขณะที่รู้สึกวูบๆพิกลยามที่ความอุ่นร้อนได้ฉีดเข้ามาในร่างกายตัวเองและไหชซึมออกมาปะปนกับคราบเลือด เผลหลุดเสียงครางออกมาอีกครั้งยามที่อยู่ดีๆ ร่างกายของตัวเองก็พบกับความว่างเปล่ายามที่คนด้านบนถอดถอนความอึดอัดออกไป
ยังไม่จบนะ มีต่ออีกนิดนึง ♥
